فرمانده گردانی که شب‌ها را در پارک می‌خوابید

کارِ گُردان شهادت از اسمش پیدا بود. یعنی یک گردان شهادت طلب؛ گردانی که آماده زدن به خط اول دشمن و رفتن روی مین است. پاریاب فرمانده بهترین بچه‌های شهادت طلب بود.

این کلمات را یکی از بچه‌های جبهه و جنگ کنار هم قرار می‌دهد تا نهایتا جمله‌ای بسازد برای توصیف فرمانده گردان بهشتیان. گردان شهادت همان گردانی است که وقتی باید معبر مین باز می‌شد نیروهایش را وارد عمل می‌کرد، این نیروها وارد عمل می‌شدند تا راه را برای فرزندان روح الله باز کنند، اما نه با امکانات و دستگاه‌های پیشرفته مین‌یاب و مین‌روب بلکه با خوابیدن روی مین‌ها پلی درست می‌کردند برای رفتن به پیروزی.

گردان شهادت یعنی اینکه بدون شک شهید می‌شوی یا نیا یا اگر آمدی در این گردان دل شیر داشته باش. حاج احمد پاریاب فرمانده اینچنین گردانی بوده و حالا شب اول قبرش را امشب پشت سر می‌گذارد.

حاج احمد یک گردان شهید آن طرف! دارد که منتظرش هستند اما این طرف خیلی تنها بود، خیلی. آخرین باری که دیدیدمش می‌گفت پارسال چند ماه را در پارک‌ها می‌خوابیدم! مابقی حرف‌ها و ناگفته‌هایش بماند برای روزی دیگر که کفنش خشک شده باشد، تا بعد که عده‌ای بخواهند به مانند همیشه برای توجیه کم‌کاری‌ها و خیانت‌هایشان در حق امثال او، او و امثالش را به هزار و یک برچسب که تنها یکیش تمارض است متهم کنند، حیا نکنند!